Kitab-i-Iqan/Page9/Arabic171
پس نظر را از حدودات ظاهره طاهر و منزّه کن تا همه را به يک اسم و يک رسم و يک ذات و يک حقيقت مشاهده نمائی و اسرار رجوع کلمات را هم در حروفات نازله ملاحظه فرمائی. قدری تفکّر در اصحاب عهد نقطه فرقان نما که چگونه از جميع جهات بشريّه و مشتهيات نفسيّه به نفحات قدسيّه آن حضرت، پاک و مقدّس و منقطع گشتند و قبل از همه اهل ارض به شرف لقاء که عين لقاءاللّه بود فائز شدند و از کلّ اهل ارض منقطع گشتند چنانچه شنيدهايد که در مقابل آن مظهر ذی الجلال چگونه جان نثار می فرمودند. و حال همان ثبوت و رسوخ و انقطاع را بعينه ملاحظه فرما در اصحاب نقطه بيان راجع شده چنانچه ملاحظه فرموده ايد که چگونه اين اصحاب از بدايع جود ربّ الارباب عَلَم انقطاع بر رفرف امتناع برافراشتند. باری، اين انوار از يک مصباح ظاهر شدهاند و اين اثمار از يک شجره روئيدهاند. فی الحقيقه فرقی ملحوظ نه و تغييری مشهود نه. کُلُّ ذلِکَ مِن فَضلِ اللّهِ، يُؤتيهِ مَن يَشاءُ مِن خَلقِهِ. انشاءاللّه از ارض نفی احتراز جوئيم و به بحر اثبات در آئيم تا عوالم جمع و فرق و توحيد و تفريق و تحديد و تجريد الهی را به بصری که مقدّس از عناصر و اضداد است مشاهده کنيم و به اعلی افق قرب و قدس حضرت معانی پرواز نمائيم.