Kitab-i-Iqan/Page8/Arabic153
و اين است معنی قيامت که در کلّ کتب مسطور و مذکور است و جميع بشارت داده شدهاند به آن يوم. حال ملاحظه فرمائيد که آيا يومی از اين يوم عزيزتر و بزرگ تر و معظّم تر تصوّر می شود که انسان چنين روز را از دست بگذارد و از فيوضات اين يوم که به مثابه ابر نيسان از قِبَل رحمان در جريان است خود را محروم نمايد؟ و بعد از آنکه به تمام دليل مدلّل شد که يومی اعظم از اين يوم و امری اعزّ از اين امر نه، چگونه می شود که انسان به حرف متوهّمين و ظانّين از چنين فضل اکبر مأيوس گردد؟ و بعد از همه اين دلائل محکمه متقنه که هيچ عاقلی را گريزی نه و هيچ عارفی را مفرّی نه آيا روايت مشهور را نشنيده اند که می فرمايد: "إذا قام القائم قامت القيامة"؟ و همچنين أئمّه هدی و انوار لاتطفی "هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ." را که مسلّماً از امورات محدثه در قيامت می دانند به حضرت قائم و ظهور او تفسير نمودهاند.