Kitab-i-Iqan/Page7/Arabic131

چنانچه اليوم می بينی که با وجود شمس معانی، جميع ناس از اعالی و ادانی تمسّک به جُعَل های ظلمانی و مظاهر شيطانی جسته‏اند و متّصل مسائل مشکله خود را از ايشان مستفسر می شوند و ايشان نظر به عدم عرفان چيزی جواب می گويند که ضرری بر اسباب ظاهره ايشان نرساند. و اين معلوم و واضح است که جُعَل خود قسمتی از نسيم مشک بقا نبرده و به رضوان رياحين معنوی قدم نگذاشته، با وجود اين چگونه می تواند رائحه عطر به مشام ديگران رساند؟ لم يزل شأن اين عباد اين بوده و خواهد بود. و لَن يَفُوزَ بِآثار اللّه إلّا الَّذينَهُم اَقبَلوا إلَيه و اَعْرَضُوا عن مَظاهِر الشَّيطان و کَذلِکَ اَثبَتَ اللّهُ حُکْمَ اليَوم مِنْ قَلَم العِزَّةِ عَلی لَوحٍ کانَ خَلفَ سُرادِقِ العزِّ مکنُوناً. اگر ملتفت به اين بيانات شويد و تفکّر در ظاهر و باطن آن بفرمائيد جميع مسائل مشکله را که اليوم سدّی شده ميان عباد و معرفت يوم التّناد عارف شوی ديگر احتياج به سؤال نخواهی داشت. انشاءاللّه اميدواريم که از شاطی بحر الهی لب تشنه و محروم بر نگرديد و از حرم مقصود لايزالی بی بهره راجع نشويد.