Kitab-i-Iqan/Page12/Arabic239

در معنی "وَ أَضَلَّهُ اللهُ عَلَى عِلْمٍ." اگر چه در ظاهر آن است که ذکر شده و ليکن نزد اين فانی، مقصود از آيه علمای عصراند که اعراض از جمال حقّ نمودند و به علوم خود که از نفس و هوی ناشی گشته متمسّک شده بر نبأ الهی و امر او احتجاج می نمودند. "قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ." و همچنين می فرمايد: "وَ إذَا تُتْلی عَلَيْهمْ آياتُنا بَيِّنَاتٍ قَالُوا ما هَذَا إلّا رَجُلٌ يُريدُ اَنْ يَصُدَّکُمْ عَمّا کَانَ يَعْبُدُ آباؤُکُمْ و قَالُوا ما هَذا إلّا إفکٌ مُفْتَریً." و الحقّ يقول : و چون خوانده شود بر ايشان، يعنی بر آن کفره فجره، آيات قدسيّه احديّه، گويند آن مشرکانِ از حقّ بی خبران، نيست اين رسول پروردگار مگر مردی که می خواهد منع کند شما را از آنچه که می پرستيدند آن را پدرهای شما و ديگر گفتند نيست اين مگر کذبی افترا کرده شده.