Kitab-i-Badi/Persian69

حقّ ناظر به قول و اعراض و اعتراض ناس نبوده و نخواهد بود. يفعل ما يشاء رغماً لِأَنْفِ الّذينهم كفروا بالله و كانوا مِن المعرضين. اگر فی الجملة تعقّل نمائيد اين اعتراضات شما جميعاً بر نقطه اولی - روح ما سواه فداه – وارد، و همچنين مِن قبل به كلّ رسل. إسمَع قولی[۳۵]، ثمّ استغفِرْ عمّا إرتكبتَ لعلّ الله يَغفِرك و يُكفّر عنك سيّئاتِك و إنّه لغفورٌ رحيم.

قول ديگر آن مبغض ملقی: پس بنابراين

فكرِ خود را گر كنی تأويلْ بِهْ كه كنی تأويلِ آن نامشتبه

عجب است از شما كه امر بر شما مشتبه شده.

در صريح امر كم جو التباس.