Kitab-i-Badi/Persian428

اگر ادراك مي داشتيد به همين آيات منزلات كه در قيّوم كتب نازل شده، جميع در سبيل اين ظهور كلّيه الهيّه جان ايثار مي نموديد، ولكن اخذ شعور از امثال آن نفوس كلّ شده بما إكتسبتْ أيديكم. لذا از فيوضات رحمن و نيسان حكمت حضرت سبحان در اين ربيع روحانی و سلطان فصول و ايّام الهی محروم گشته ايد و از رضای مليك علّام دور مانده ايد و در تيه شهوات و روضه اشارات مثل حيوانات به چريدن مشغول. باری اليوم جز راكبين اين فُلك عزّ صمدانی احدی عند الله[۲۲۵] مذكور نه. اين نفوسند كه اقلّ از كبريت احمرند. و زود است كه مشاهده نمائی كه اكثر از ناس مِن حيث لا يشعر در غمرات بحر جهل و اعراض مستغرق شوند و از فلك الهی محروم مانند إلاّ عدّة معدودات. ديگر تا چه زمان ارياح فضليّه به وزيدن آيد و بر هياكل مردگان نفس و هوی مرور نمايد و ايشان را حيات بخشد و به شطر احديّه متوجّه سازد.