Kitab-i-Badi/Persian424

و اين اختلافات ظاهريّه قوليّه كلّ به كلمه محكمه رفع می شود. و تحذير بليغ می فرمايند كه در حين ظهور آن جوهر مقصود بما نزّل[۲۲۳] فی البيان ناظر نباشيد، بلكه به نفس ظهور و ما يَظهر مِن عنده ناظر باشيد. و بر صاحبان بصر معلوم بوده كه قبل و بعد و قرب و بُعد در ساحت حقّ نبوده و نخواهد بود، چنانچه زمن اوّلين و آخرين را اگر بخواهد در يك آن مبعوث فرمايد قادر بوده و خواهد بود، چه كه اين حدودات در خلق مذكور، چنانچه خمسين الف سنه قيامت در ساعتی منقضی شد.