Kitab-i-Badi/Persian423

تصريح می فرمايند كه ظهور شمس در قطب زوال نزديك است و شما آن روز را نمي شناسيد و ادراك نمي نمائيد، چنانچه ادراك ننموده ايد و عارف نگشته ايد. و ابداً آن جمال قدم در ذكر ظهور بعد جز تصريح بيانی نفرموده اند. بر خلاف كتب قبل كه جميع به اشارات[۲۲۲]مُعضله ذكر فرموده اند، انامل قدرت در ظهور ستّين جميع آن حجبات را خرق نمود و ذكر ظهور بعد را در جميع بيان تصريحاً مِن غير تلويح فرمود. امری را كه به بصر عباد و درايتهم گذارده اين است كه در قُرب و بُعد آن مختلف ذكر فرموده اند. اگر چه در باطن جميع كلمات مختلفه به نقطه واحده راجع و ابداً اختلافی ملحوظ نه، ولكن همين قدر كه بر حسب ظاهر فی الجملة مختلف ذكر شده جهت امتياز بوده، چنانچه در مقامی ذكر "مستغاث" فرموده اند. و در مقامی می فرمايند كه به مستغاث نمي رسد و اميد است كه از قبل كلمة الله مرتفع گردد. و در مقامی می فرمايد چه كسی عالم به ظهور نيست غير الله، هر وقت شود بايد كلّ تصديق به نقطه حقيقت نمايند. و در مقامی می فرمايند كه اين حين اگر بخواهد ظاهر شود مختار بوده و ليس لأحدٍ أنْ يقول "لِمَ" و "بِمَ". و به يكی از حروفات كه سؤال از آن ظهور اعظم نموده می فرمايد شايد تو لقای او را ادراك نمائی. و همچنين لوحی از سماء مشيّت نازل و فرموده اند در مكتب خانه ظهور بعد ملاحظه فرمايد.