Kitab-i-Badi/Persian341

مثلاً اگر بخواهد كلّ آنچه را در ظهور قبل عنايت فرمود اخذ نمايد احدی را نرسد كه بر او اعتراض نمايد، چه كه او قادر بوده و خواهد بود. يك بيان از نقطه بيان - روح ما سواه فداه - ذكر می شود، لعلّ تستشعر فی نفسك و تكون مِن المستشعرين. قوله - جلّ كبريائه - : مثل كلّ بيان مثل جوهری است كه نزد كسی امانت گذارد و در يوم ظهور مظهر حقيقت اگر از كلّ خواهد اخذ نمايد آنچه به ايشان داده قدر شیء صبر ننمايند. نه آن که يكی به مسئله فروع آن محتجب گردد و يكی به اصول آن و يكی به شئون حكم و يكی به شئون عزّ، بلكه كلّ از اوست و به او راجع مي گردد. و او را شناخته به آيات او و احتياط در عرفان او نكرده كه به قدر همان در نار محتجب خواهيد بود. و اگر در مابين[۱۷۹] خود و خدا توجّه مي كنيد مثال او است كه در افئده شما است. به او از او محتجب نگرديد. بشناسيد كسی را كه از برای عرفان او خلق شده ايد.