Kitab-i-Badi/Persian336

بسا می شود كه شمس حقيقت ظاهر و مشرق و كلّ ناس محتجب، و جميع مظاهر اثباتيّه در نفس ظهور ظاهر و ثابت و مستقرّ و حكم نفی بر كلّ جاری و صادق. و هذا سرٌّ خفیّ لم يعرفه أحدٌ إلاّ مَن فتح الله بصره و نوّره بنور[۱۷۶]الإيقان. چنانچه نقطه بيان - روح ما سواه فداه - می فرمايد قوله - عزّ كبريائه -: تو را محتجب نكند كثرت اين خلق و انجماد آنها بر امر خود، كه اگر فرض تصوّر شود در يك ظهوری شجره حقيقت ناطق گردد و كلّ تأمّل نمايند در حقّ او، كلّ در "لا إله" منفی بوده و هستند. اگر چه در روی ارض باقی هستند، ولی بقای ايشان بقای در نار بوده و هست. و كلّ اثبات آن نفس ممتنعه مرتفعه بوده.