Kitab-i-Badi/Persian264

و اين که اين عباد را عوامّ ذكر نموده، قسم به مربّی امكان، همين قول شما دليل بر حجيّت اين امر است. چه كه در اوّل ظهور ستّين اعتراضاً علی الحقّ بعينه همين قول را ذكر مي نمودند، و از قبل هم در احيان مظاهر ظهورْ لسان مشركين به اين كلمات ناطق. چنانچه در كتاب مبين نازل، قوله تعالی: (فقال الملاءُ الّذين كفروا مِن قومه ما نَرَاكَ إلاّ بَشَراً مِثلَنَا و ما نراكَ إتَّبَعَكَ إلاّ الّذينهم أراذِلُنَا بَادِی الرّأْیِ و ما نری لكم علينا مِن فضلٍ بَل نَظُنُّكُم كاذِبِين)، كه جميع مؤمنين به حقّ را اراذل و عوامّ مي شمردند.