Kitab-i-Badi/Persian158

اي كاش نفوس بالغ مشاهده مي شدند تا رشحی از طمطام اسماء در اين مقام ذكر مي گشت و معلوم مي شد كه جميع اشياء در آن ساحت مقدّس در صقع واحد مشهود، و امتيازات اسمائيّه نظر به حكمت بالغه الهيّه بوده، كه از انظر بريّه مستور گشته إلاّ مَن شاء ربّه. بهتر آن كه اين مقام هم از محتجبين مستور ماند، چنانچه مستور بوده و هست. اين قدر بدان كه اين اسامی صادق و اين شرافت باقی، مادام كه در ظلّ حقّ بوده و به آن اسم متمسّك. و بعد از تجاوز و خروج از حدّْ خِلعَتِ اسمی اخذ مي شود و مطروح و مردود عندالله مذكور و مشهود. و به شأنی از رضوانِ مشاهده و مكاشفه دور مانده اند، كه مطالب وهميّه خود را، هر وقت اراده نموده كه ذكر نمايند، به روايتی از روايات ملل قبل متمسّك مي شوند و ذكر مي نمايند.