Kitab-i-Badi/Persian143

قسم به حقّ كه از كلمات تو خجلت بردم چه كه به كلماتی تكلّم نموده كه هيچ يك از محتجبين قبل به آن تكلّم ننموده اند. بحر اعظم مشهود و ملاحظه نموده و مي نمائی. مع ذلك به اثبات ماء غدير، كه از رايحه و طعمش انسان متأذّی است، مشغول شده. شمس به اشراقها و انوارها ظاهر و مشهود و تو خود را از انوار و ضيائش محروم نموده و ادلّه برای معدومی، كه نديده و ادراك ننموده، ذكر مي نمائی. والله كه حرفی از بيان ادراك ننموده و به عوالم تبيان، كه مقام ظهور نفحات الهيّه و فوحات قدس صمدانيّه است، قدم نگذارده. به كلمه از ذو الكلمة ممنوع شده و به حجاب اشارات[۷۳] از نفحات ربّ الارباب محروم گشته.