Kitab-i-Badi/Persian138
Jump to navigation
Jump to search
و همچنين در مقام ديگر منصوصاً در معنی اولوالابصار مي فرمايند قوله جلّ ثنائه: اين است كه مشتبه مي گردد در نزد هر ظهوری حقّ صرف از دون او إلاّ نزد أولی الأبصار، كه ايشان حقائق اشياء را كما هی مشاهده مي نمايند، و هميشه ناظر به شمس حقيقت هستند، و ظهور او و حدودات مرايا ايشان را محتجب از ظاهر در آنها نمي نمايد. أولئك هم المتّقون حقّاً فی كتاب الله من قبل و من بعد، أولئك هم المهتدون.