Kitab-i-Badi/Persian137

و ديگر معلوم نيست كه را اهل تقليد و عوامّ دانسته ايد و كه را أولوالأفئدة و أولوالأبصار. إتّخذتم لأنفسكم أمراً و به ضللتم و ظلمتم و لا تعرفون. بدان كه أولو الأبصار و غيره به تصديق و تكذيب معلوم مي شوند و ممتاز مي گردند. هر نفسي كه موفّق شد به قول «بلی» در ظهور امنع اقدس اعلی، او عندالله از اخيار و أولو الأبصار بوده، و مِن دون آن از اشرار و فجّار. و البتّه أولوالأبصار نزد شما جهلائی هستند كه ادّعای علم وحكمت نموده اند. بشنو بيان نقطه اوليّه و مظهر كليّه را كه فرموده اند: گندم پاك كن ارض صاد لباس نقابت را پوشيد با اين که حرفی از علم نخوانده بود[۷۰]،و شيخ محمّد حسن، كه پانصد هزار بيت در عمل بالله نوشت، حرفی ثمر نبخشيد كه در يوم قيامت او را از نار نجات دهد.