Kitab-i-Badi/Persian134

From Baha'i Writings Collaborative Translation Wiki
Jump to navigation Jump to search

سلطانی نفسی را حاكم و مختار مي نمايد در كلّ امور، چنانچه ديده مي شود كه بعضی از ولات، كه از جانب سلطان در ديار حاكمند، مختارند در كلّ امور. مع ذلك آيا سلطان قادر است بر عزل آنها يا نه؟ اگر تكذيب نمائی كاذب بوده، چه كه مشهود است كه قادر است. و همچنين بعد از جلوس سلطان ثانی، آيا آن فرمان و حكمی كه حكّام مختار بوده اند از قِبَل سلطان قبل منوط به اجازه [۶۸] و حكم سلطان ثانی بوده و يا نه؟ شكّی نيست كه جميع منوط و معلّق به امر و اجازه سلطان بعد است. اين در شأن ولات و سلاطين ظاهريّه ذكر شد كه شايد به آن سلطان مقتدری، كه در كلّ حين در شأن بديع بوده و خواهد بود لمْ يزل يفعل ما يشاء و يحكم ما يريد، قدرت او را از او نفی ننمائيد و يدُ الله را مغلول نشمريد. اقلاً قدرتش را به قدر سلاطين ظاهريّه بدانيد.