Kitab-i-Badi/Persian28

نوشته بودی: اين دو روزه عمر لايق و قابل آن نيست كه همه به قيل و قال و جنگ و شرّ و تأويلات زوركی به جهت خواهش نفس گذرد. عجب است كه اثبات انقطاع به لسان و ادّعا شده. چنانچه نفسی كه به جميع نواهی كه تصوّر شود عامل بوده، چنانچه حال در هر ارضی يك علامتی از آن شجره اعراض باقی است، مع ذلك او را منقطع دانسته. و از آن گذشته نفسی، كه به كلّ فواحش ظاهر و نار حرصش به شدّتی مشتعل كه از اينجا به اسلامبول به جهت لقمه نان دويده، اين به فعل از او ظاهر شده، ولكن بعضی از متوهّمين را كه ملاقات نمايد يك "آه" طولانی و يك تحريك رأس و دو كلمه اظهار تبرّی از دنيا، رأس المنقطعين محسوب.