Kitab-i-Badi/Persian363

از جميع آيات و كلمات مي گذريم، امری را اليوم مجدّداً ميزانِ معرفة الله قرار دهيد و طرفين را بسنجيد، اگر چه حقّ بايد عباد را امتحان نمايد و بسنجد، نه عباد او را. چه كه نفس حقّ و ما يظهر مِن عنده مقدّس از ميزان ناس بوده و خواهد بود. ولكن به اين راضی شديم كه حقّ از باطل معلوم شود، چه كه حجّت الهی را حجّت نمي دانيد و برهان او را طرد نموده ايد. در اين صورت إتماماً لحجّة الله عليكم اظهار می شود كه هر ميزان و برهانی كه نزد آن گروه ميزانِ معرفتِ حقّ است ميزان قرار دهند تا حقّ[۱۸۴]از باطل معلوم شود. و اين كلمه به عقايد شما ذكر می شود تا ديگر عذری نماند و حقّ چون شمس بر هر نفسی ظاهر و لايح و هويدا گردد. و إلاّ حقّ مقدّس از ميزان عباد و برهانهم و حججهم و دلائلهم بوده و خواهد بود. چه كه ميزان الله اليوم نفس حقّ بوده و برهان و حجّتش ما ظهر مِن عنده إنْ أنتم تفقهون.