Kitab-i-Badi/Persian296

بدان كه در تجلّی دو نظر ملحوظ: به نظری مكرّر و به نظری غير مكرّر. و اين دو نظر منسوب به تجلّيات ظاهريّه ملكيّه است، ونفس تجلّی در مقرّ خود مقدّس از اين دو نظر بوده و خواهد بود. ولكن ادراك اين مقام قدری مشكل. هر نفسی بخواهد علی ما هو عليه ادراك نمايد بايد بين يدی الوجه حاضر شود لِيعرف ما لا عرفه من قبل و يطّلع بما هو المستور.