Kitab-i-Badi/Persian256

ولكن امثال آن نفوس، كه از طين حرص و نار كبر و هواء نفس و ماء غفلت خلق شده اند، البتّه به آن مقرّ اقدس اطهر، كه مقدّس از عرفان كلّ مَن فی الملك بوده و خواهد بود، نتوانند تقرّب جست. لو يخطر التقرّب ببالهم لَيحترقون فی الحين. آنچه در مظاهر قبل ذكر شده در اين ظهور ابدع امنع هو به هو و كلمه به كلمه و حرف به حرف ذكر مي شود. يَرجِعُ التّناقض و الأضداد[۱۲۸] إلی أشكالهم و أمثالهم و يبقی الإتّحاد و الإئتلاف لأحبّاء الله فی المبداء و المآب. ای منصف، به قول خود ظلّيّت فرض مگير و ما يظهر مِن جمال الأبهی را تناقض مبين!