Kitab-i-Badi/Persian191

بدان اين که نوشته مدّعی مقام حقيّت خود است به بيّنه آيات خود، هذا بغیٌ منك و منه علی الله المهيمن القيّوم. [۹۸]چه كه اين رتبه مخصوص مظاهر احديّه و اين ظهور بدع رحمانيّه بوده و خواهد بود، كه به آيات الله و بيّناته ظاهر شده و جز آيات منزله و ظهورات قدرتيّه به امری متمسّك نشده، چنانچه در جميع اوراق بيان مسطور است. فافتح بصرَك لِتعرفَ! و اين است مقام (يا مَنْ دَلَّ عَلیَ ذَاتِهِ بِذَاتِهِ) و همچنين مقام (دَلِيلُهُ آياتُهُ وَ وُجُودُهُ إِثْبَاتُهُ) و همچنين (إِعْرَفُوا اللهَ بِاللهِ). چه كه بر او جايز نيست كه به غير خود استدلال بر حقيّت خود نمايد. او به نفس خود معروف بوده و خواهد بود و ماسواه به او معروف و بنسبتهم إليه مفتخر. او است ميزان الهيّه و صراط احديّه و شمس قدميّه و بحر اعظم و كلمه اتمّ و رمز مستور و بيت معمور و كتاب مسطور. جميع به اين ميزان سنجيده مي شوند و او به ذات خود. كلّ به نفحه از او مبعوث واو به نفس خود.