Kitab-i-Badi/Persian145

فوالله اين عبد متحيّر است، بلكه عالمی متحيّر و مبهوت. متّصل مي نويسيد كه نقطه اولی چنين و چنان فرموده و نفس نقطه را در كلّ حين به اسياف بغضا و رماح غلّ و فحشا مجروح مي نمائی. تضربون و لا تشعرون. مَثَل شما مثل نفوسی است كه در ليالی و ايّام منتظر حقّ بوده اند و بعد از ظهور به كلمات قبلش استدلال بر كفر و فسادش نموده، تا آن كه بالاخره به تمام ظلم سفك دم مطهّرش نموده اند. ألا لعنةُ الله علی الّذين ظلموا و يظلمون حينئذ و لايشعرون. متوهّم[۷۴] شنيده بوديم ولكن والله به اين شأن كه تو ظاهر شده نشنيده و نديده بوديم. نسئل الله بأن يُطهّرنا و إيّاك و يجمعنا علی شريعة حبّه و رضائه و لا يجعلَنا محروماً عن أنوار وجهه المشرق المنير.