Kitab-i-Badi/Persian94

و اين که نوشته بودی كه: يقين است شما هم نمی توانيد انكار نمائيد، يشهدُ بآياته سرُّنا و كينونتُنا و لسانُنا و قلبُنا و جوارِحُنا إنْ أنت مِن العارفين. قسم به آفتاب عزّ توحيد كه حرفی[۴۷] از كلمات آن مظهر اسماء و صفات نزد جمال ابهی احبّ و اعزّ است از كلّ آنچه در آسمان ها و زمين ها است، ديگر تا چه رسد به اين عباد كه معدوميم نزد حرفی از او و خاضعيم نزد آنچه ظاهر شده از آن شجره حقيقت و شمس عنايت و قمر عطوفت. فرق ما بين اين عباد و شما اين است كه شما لفظاً از وراء هزار ستر و حجاب موقنيد و از نفس و كينونت و روح و ذات او معرض. و كاش به اعراض هم كفايت می رفت. لا فو نفسِهِ الرّحمنِ الرّحيمِ، بلكه در ليالی و ايّام در تدبير سفك دم طيّب طاهر مشغوليد، چنانچه از مكری كه در آن ارض نموده واضح شد. و اين عباد به آيات او و كلمات او و ظهور او و نفس او و روح او به جميع موقن و مذعن و معترفيم. إذاً فاعرَفْ شأنَ المعرضين و شأنَ اللهِ العلیِّ العظيم و شأنَ هؤلاء الفقراء و المساكين.