Kitab-i-Iqan/Page7/Arabic130

و همچنين بيانات ديگر که در همه کتب مذکور و ثبت شده مدلّ است بر اين مطلب عالی و کلمه متعالی٠ و همچنين آيه مبارکه که در حقّ حمزه سيّد الشّهداء و ابو جهل نازل شد برهانی است واضح و حجّتی است لائح که می فرمايد: "أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النّاس كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَ." و اين آيه در وقتی از سماء مشيّت نازل شد که حمزه به ردای مقدّس ايمان متردّی شده بود و ابوجهل در کفر و اعراض ثابت و راسخ بود. از مصدر الوهيّت کبری و مکمن ربوبيّت عظمی حکم حيات بعد از موت درباره حمزه شد و بر خلاف در حقّ ابوجهل. اين بود که نائره کفر در قلوب مشرکين مشتعل شد و هوای اعراض به حرکت آمد. چنانچه فرياد بر آوردند که حمزه چه زمان مرد و کی زنده شد و چه وقت اين حيات بر او عرضه گشت؟ و چون اين بيانات شريفه را ادراک نمی نمودند و به اهل ذکر هم تمسّک نجستند تا رشحی از کوثر معانی بر آنها مبذول فرمايند لهذا اين نوع فسادها در عالم جريان يافت.