Kitab-i-Badi/Persian72

شما امر به اين صريحی كه الان موجود است و به حقّ ناطق، از او گذشته و چشم[۳۶] پوشيده ايد و باب تأويل، كه لازال سقيم و عليل بوده، بر وجه خود باز نموده ايد. به شأنی كه به خود شما كذب القا نموده، و مع ذلك می نويسيد و صادقش می شمريد. از جمله كاغذی از آنجا رسيد، معلوم نبود كه از كی است و كه نوشته، چه كه بی مهر و اسم بوده. ولكن بعضی كلمات كاذبه مجعوله در آن كاغذ ثبت بود، و اين واضح است كه شيطان القا نموده. و آن جَعّال، كه معلوم نيست كی است، به القای او نوشته. خود نويسنده بر اين كذب مطّلع است و شما هم مطّلع، و مع ذلك او را حقّ دانسته ايد، و به ظنون و اوهام می خواهيد حقّ مَن لهُ الحقّ را به دونش راجع نمائيد. حال ملاحظه كنيد كه در صريح امر كه التباس جسته. نسئلُ اللهَ بأنْ يفتحَ بصرَك و يؤيِّدَك علی عرفانِ مظهرِ نفسه و يجعلَكَ مِن الفائزين.