Kitab-i-Badi/Persian542

و كاش ندای اركانت را مي شنيدی كه در حين تحرير كلماتت مخاطباً إليك چه مي گفت! حتّی شَعری كه در بدنت موجود پناه به خدا برده از شرّ و مكر و خدعه تو. بدان كه حقّ منيع در كلّ يوم در شأن بديع بوده و عرفان ناس ميزان عرفان او نشده و نخواهد شد. بسا از نفوس كه در ظهور قبل از اعلی سدره رضوان محسوب و در ظهور بعد از ادنی شجره سجّين مذكور، چنانچه در اين مقام نقطه بيان - روح ما سواه فداه - تصريح فرموده و از قبل ذكر شده.