Kitab-i-Badi/Persian472

اراده چنان بود كه جميع آيات منزله كه از سماء مشيّت ربّ علیّ اعلی در اين امر ابدع امنع نازل شده ذكر شود، نهی فرمودند و فرمودند چندی تأمّل نمائيد تا معلوم شود كه اهل بيان در چه رتبه و مقام واقف و قائمند و جوهر آن اخذ شود، يعنی آن نفوسی كه به غيرالله ناظر نبوده و نيستند. و بعد اگر مقتضی شد آيات مكنونه بيان و معانی مكنونه آن از سماء مشيّت رحمانی نازل تا جمعی ادراك نمايند كه قلم الله حركت ننموده مگر به وصف اين ظهور اعظم و لسان الله ناطق نشده[۲۵۲]مگر به ذكر اين جمال اطهر. الأمر بيد الله و إنّه كان علی كلّ شیء قدير.