Kitab-i-Badi/Persian542

واين معلوم است كه[۲۸۳]از القاهای شيطان است. گويا تو از خود هيچ شعوری نداری. بر تندباد نفس و هوی مبتلا گشته، هر قسم كه مي خواهد تو را مي برد. آنقدر فكر ننموده كه اصل اين فقره نزد متبصّرين از الحاد است. و در الحاد اختلاف نموده اند، بعضی بر آنند كه مُلحد نفوسی هستند كه خدا را به اسامی مي نامند كه اذن داده نشده اند در كتاب الهی. و بعضی برآنند كه ملحد نفوسی هستند كه از اسماء الهی اسمائی اشتقاق نموده اند و به آن اسماء عاكفند من دون الله، چنانچه لفظ "مَنات" را از "منّان" و "عُزّی" را از "عزيز" و "لات" را از "الله" اخذ نموده اند و به آن اسماء ساجد و عاكفند. و بعضی برآنند كه الحاد همان تحريف است، و آن تحريف هم در معانی نه در الفاظ، چه كه "لحد" به معنی سِتر آمده. و آن نفوسی هستند كه معانی كلمات الهی را به هواهای خود ستر نموده اند، يعنی به هواهای خود تفسير نموده و می نمايند. و بعضی برآنند كه ملحد نفوسی هستند كه معانی غير را به لباس الفاظ خود جلود دهند. اين معانی الحاد كه مابين ناس معروف است.