Kitab-i-Badi/Persian463

حال ملاحظه نمائيد در آن بيان كه فرموده اند در رأس هر واحد كتابی در اثبات ظهور بعد مرقوم دارند چه تدبير فرموده اند. و همچنين در اين بيان كه می فرمايند اگر مرايای ما لانهايه مقابل شوند به شمس هرآينه تجلّی در حدّ آن مرايا ظاهر، و اگر كلّ محتجب مانند شمس در كمال ضياء و اشراق و انوار طالع و مشرق. چنانچه مشهود است به افاضه اش بر كلّ مرايا و انطباع كلّ از او بر قدرش نيفزايد. و همچنين اگر كلّ از او[۲۳۸]محتجب مانند نقصی بر او وارد نگردد. و تدبير اين بيان آن جمال رحمن اين که اهل بيان در يوم ظهور و اشراق شمس معانی به مرايا متمسّك نشوند، چه كه وجود و عدم كلّ مرايا نزد آن شمس ممتنعه منيعه فی حدّ سواء بوده.