Kitab-i-Badi/Persian47

فواللهِ الّذی لا إله إلاّ هو كه مشهود بود كه بر اين جمال مبارك چه وارد می آورند. ملاحظه كن كه در همين فقره نقطه بيان - روح ما سواه فداه - چه مقدار از نوحه و ندبه و حنين[25] مستور است. حقّ و جميع عباد را در اخذ عهد اين ظهور مبارك شاهد و گواه گرفته، كه شايد اهل بيان در ظهور نفس رحمن طغيان ننمايند و عمّا نُزِّلَ فی البيان حيا كنند. مع ذلك وارد شده آنچه مشاهده می شود. و هنوز ايّامی نگذشته و در آذان كلّ كلمات مُنزل بيان بوده و هنوز اثر دم مطهّر آن شهيد مظلوم بر ارض باقی، كه به نفس او و كينونت او و روح او وارد آورده اند آنچه را كه هيچ ملّتی وارد نياورده. اينجا است مقام آن كه بگوئی اوّل پياله و درد.