Kitab-i-Badi/Persian492

آن مقامی را كه اراده نموده[۲۶۳]كه از برای معرض بالله ثابت نمائی، آن مقام منوط به قول نقطه اولی بوده، و نقطه اولی به آيات الهی ثابت شده. حال تفكّر كن كه چه قدر از سبيل حقّ دور مانده ايد و در تيه ضلالت افتاده ايد. تفكّر فيما إرتكبت و تكلّمت به لعلّ تتنبّه من فعلك و تكون من المستغفرين إلی الله الّذی خلق كلّ شیء بأمره و أظهر مظهر نفسه بسلطانه و جعل ذيله مقدّساً منك و من ظنونك و من أوهامك، ثمّ أوهام الأصنام الّذين إتّخذتموها ربّاً من دون الله. فويلٌ لهم من عذاب يوم عقيم.