Kitab-i-Badi/Persian539

غرض مشركين به مقامی رسيده كه بعضی از امثال شما ايراد گرفته اند و در خُلق جمال رحمن حرف گفته اند و اعتراضات نموده اند، و تو شهادت بر خلق داده و بعد به غرض نفسانی اعتراض نموده. انسان متحيّر است كه كدام يك از اقوال را تصديق نمايد. از يك طرف هيكل فساد به اطراف نوشته و شكايت ها نموده و اخلاق رحمانيّه را از مظهر الوهيّه سلب نموده. اين كلماتي كه به خارج نوشته اند. از آن طرف به شما القا نموده كه به طائفين حول بيت اين قسم نوشته، اگر اخلاق صحيح است انكار آن قوم چه صورتی دارد؟ اگر عدمش صادق بوده اين ذكر تو چه معنی دارد؟ و الله هر بصيری موقن است كه كلمه حقّ نگفته و نخواهند گفت. به اقتضای وقت هر چه مصلحت انفس خبيثه دانند به آن متكلّم و مستدلّند.