Kitab-i-Badi/Persian451

و چه قدر مشابه است اين ذكر و ثنای نقطه اولی با حكايتی كه از شيخ احمد مرفوع - عليه بهاء الله - مذكور است. چنانچه در سفری كه به حجّ[۲۲۹]تشريف برده به حاجی محمّد اسمعيل نامی ساكن در ارض صاد فرموده بودند: "سلام مرا به حضرت باب برسان!" و حضرت را به اسم مبارك ذكر فرموده بودند و مقصود جناب شيخ جز هدايت آن نفس و نفوس نبوده. آن شخص بعد از كلام حضرت شيخ متحيّر شده كه مقصود كي است و به چه جهت اين كلمه طيّبه از لسان مبارك ظاهر شده، تا آن که از سفر حجّ مراجعت نموده و سنين معدوده منقضی شده و حضرت اعلی به ارض صاد وارد شدند و ذكرشان مابين ناس مرتفع كه شخصی پيدا شده و ادّعای بابيّت نموده. آن وقت آن شخص متنبّه شده كه مقصود شيخ چه بوده.