Kitab-i-Badi/Persian637

و اين مسلّم بوده كه بعد از نقطهْ حقّ منحصر است در حروفات حیّ، چه كه كلّ خلق بيان در ظلّ واحد اوّل خلق شده و می شوند، و حقّ هر ذی حقّی به اين نفوس ثابت، و همچنين كلّ صفات و اسماء حُسنی. و مع ذلك خطاب می فرمايد به يكی از حروفات حیّ كه از ظهور بعد سؤال نموده، می فرمايد اگر بدانم كه تو در يوم اشراق نيّر معانی به ايمان به او فائز نمي شوی، حال حكم دون ايمان در حقّ تو جاری مي نمايم. و اگر بدانم يكی از نصاری در يوم[۳۳۹]ظهور مؤمن به او می شود، حال حكم ايمان درباره او مي فرمودم، مع آن که مؤمن نيست و فعل محبوبی از او ظاهر نشده. قدری تفكر نما و حقّ را بشناس!