Kitab-i-Badi/Persian657

نمي دانم چه شده كه هر نفسی در عقبه واقف و مبتلی. لوحی در اين ايّام از مشرق مشيّت رحمن مخصوص يكی از احبّا مشرق و نازل. در اين مقام لأجل تنبّه ذكر می شود، شايد متنبّه شوند و بشنوند قول نقطه اولی را در كرّه اخری از لسان ابدع ابهی، و از ضجيج و حنين و ناله آن حضرت شرم نمايند و به آنچه عامل شده كفايت كنند. و هذه صورةُ ما نزّل مِن جبروت الله العلیّ العظيم: