Kitab-i-Badi/Persian592

بلی، چيزی[۳۱۵]كه فرق بوده اين بوده كه اين ظهور ابدع ناس را از قتل و نزاع و جدال منع فرمودند، چنانچه در سنين توقّف در عراق ابداً در محلّ محاربه واقع نشد و تصريحاً در آيات نازل كه نصرت و تبليغ امر به مواعظ حسنه و بيانات شافيه بوده و خواهد بود، نه به مجادله و محاربه. و به شأنی اين حكم محكم نازل شده كه در بعضی از كلمات الهی مذكوركه اگر نفسی به ابنا و يا ذوی قرابه من ضُرّی وارد آورد نزد اين عبد احسن و محبوب تر است از اين که متعرّض نفسی شود. فانظر فيما نزّل فی الألواح لعلّ تنصف فی نفسك و تكون من المنصفين. و لذا در اين مدّت امری واقع نشد مگر اين که چند نفر از اين طايفه خود به امر مرشدت يك ديگر را كشتند و ديگر به احدی متعرّض نشدند. و در جميع الواح نازل كه مقصود اين ظهور اتّحاد و اتّفاق بوده، نه افتراق و اختلاف.