Kitab-i-Badi/Persian513

بدان: ما بين شمس و تجلّيات آن بر جدار و احجار، فرق لايُحصی مشهود. هر بصر ضعيفی ادراك می نمايد تا چه رسد به اَبصر حديده. و از اين گذشته مثال شمس در مرآت ظاهره مشاهده می شود، آيا مي توان گفت كه اين نفس شمس سماء است؟ بلكه فرق ما بين ارض و سماء مشهود، و لا ينكر هذا إلاّ كلّ مغلٍّ مبغوض. چنانچه اليوم اگر سمعت را لطيف نمائی و از آنچه شنيده از مشركين پاك و طاهر كنی كلمات معرض بالله را مثل كلمات صبيان بل احقر عند كلمات منزله از سماء بيان رحمن مشاهده مي نمائی. قسم به خدا كه نسبت نمي توان داد، بلكه دونش لايق ذكر نه. و در صورتی قابل ذكرند كه به عنايت الهی موقن باشند، و بعد از انكار لاشیء محض بوده و خواهند بود.