Kitab-i-Badi/Persian409

اين که نوشته تعريفات حضرت باب به جهت شخص معيّن و يا به جهت اسم بهاء، اوّلاً بگوئيد كه حضرت اعلی - روح ما سواه فداه -، كه خود را به "ذكر" ناميده و جميع اسماء حسنی را به نفس مبارك خود راجع فرموده، به چه دليل تصديقش نموديد و به چه برهان موقن و مذعن گشتيد، به همان دليل و برهان حال هم ناظر شويد. جميع اسماء و ملكوت آن به قول مظهر ظهور خلق شده و می شوند و كلّ طائف حول، ولكن إنّك لا تعرف و تكون مِن الغافلين. می فرمايند: آنچه در بيان ذكر اسماء حسنی شده كلّ مقصود ظهور بعد بوده و خواهد بود. و همچنين آنچه ذكر "خير" كه در بيان نازل شده در حقيقت اوليّه مقصود ظهور بعد بوده، و در حقيقت ثانويّه اوّل مؤمن به او.