Kitab-i-Badi/Persian402

حال از اين بيانات منزل بيان – جلّت عظمته - شأن مرايائی، كه مِن دون الله از برای خود حقّ [۲۱۰]فرض گرفته، و شأن معرضين و متعرّضين را ملاحظه نمائيد. ساذج عزّی را كه محبوب عالميان، كه به حرفی از او جميع من فی البيان خلق شده، به اين احترام ذكر می نمايند كه می فرمايد: اگر تو از واحد اوّل نبودی حدّ بر تو جاری مي نمودم - حال قدری تفكّر نمائيد كه مقصود از اين تحديد كبری چه بوده به چنين نفسی. اگر فی الجملة صاحب ادراك باشيد از همين كلمات صيحه زنيد و فرياد "واحسرتا علی ما فرطنا فی جنب الله" برآوريد. و حال آن که سائل خلاف ادب و احترام در عريضه خود ذكر ننموده. به مجرّد سؤال اين قسم تحديد فرموده اند كه او و ساير اهل بيان متنبّه شوند و از غير نفس او از او سؤال ننمايند. چه كه او بنفسه دليل خود بوده و به دون خود معروف نه.