Kitab-i-Badi/Persian372

باری حرمت خود و اين عباد و امر همه را ضايع كردند و مع ذلك به بنده نصيحت مي نمائيد و موعظه مي نويسيد كه چرا به چنين نفوس مؤمن نشدی و موقن نيستی. رذالتشان به مرتبه رسيده كه مجعولاً سياهه داده اند كه چه قدر از مهاجرين رفته اند و چه قدر هم در اين ارض ساكنند. و آنچه به بعضی از فقرا مي رسيد قطع نموده و به اسم خود گذرانده اند. فو الله انسان زقّوم بخورد بهتر از چنين نانی است، چنانچه تفصيل سياهه نفوس كه آنجا داده به اين ارض فرستاده اند و احدی هم بر آن تفصيل مطّلع نبوده جز شجره فساد و مَن معه.