Kitab-i-Badi/Persian477

در اين وقت روح ندا فرمود كه بنويس به عباد: ظلمی فوق آن مشاهده نمی شود كه از ظهور حقّ نفسی دليل و برهان مِن غير ما ظهر مِن عنده و نزل مِن لدنه طلب نمايد. به حق ناظر شويد، اگر آن حجّتی كه به آن اثبات حجّيت نقطه اوّليه شده مشاهده شد و مِن لدی الله ظاهر گشت ديگر مجال توقّف نه. در اين صورت هيچ عذری از احدی مسموع نبوده و نخواهد بود، و لو[۲۵۳]به كلمات اوّلين و آخرين متمسّك شود و مستدلّ گردد. كذلك يُبيّن الله أمره إنْ أنتم تفقهون.