Kitab-i-Badi/Persian642

و ثانياً اين رتبه رتبه نيست كه بخواهيم از نفسی سلب نمائيم يا اثبات نمائيم. چه كه آنچه فخر وصی است، آن ما يقوم به الوصاية بوده و خواهد بود، و بعد از انقطاع عند الله ذكر نداشته و نخواهد داشت. چنانچه نقطه[۳۴۴]اولی - روح ما سواه فداه - در اين مقام می فرمايد قوله - عزّ ذكره -: زيرا كه جوهر كلّ همان است كه آن محتجب مانده از چيزي كه وصی به آن وصیّ است. نه اين است كه اين شأن وصايت را هم به شأن خاصّ نظر كنی، بلكه ناظر شو بما يقوم به، كه امر شجره حقيقت باشد. كه اگر فرضاً رسول خدا به اسم وصايت نصب نمي فرمود امروز ذكر به غير وصايت می شد. كلّ اينها از برای اين است كه در يوم ظهور به اسماء محتجب نمانی، بلكه نظر كنی بما يقوم به الأسماء مِن كلّ شیء، حتّی ذكر النّبیّ.