Kitab-i-Badi/Persian514

بر فرض تصديق از برای حقّ لم يزل و لايزال مرايا بوده و اوّليت آن را احدی احصا ننموده و اين مخصوص به نفسی دون نفسی نبوده. كلّ شیء مرايای الهيّه بوده و خواهند بود، و لكن ظهور قبل از مرايا بكلّها شكايت فرموده اند بقوله - عزّ و جلّ -: لأشكونّ إليك، أن يا مرآت جودی، عن كلّ المرايا. كلٌّ بألوانهم إلیّ لَينظرون**.** و مخاطباً لذلك الإسم می فرمايند كه توئی آن مرآت اوليّه كه لم يزل از حقّ حكايت كرده[۲۷۵]و لايزال حكايت خواهی كرد. در مقام ديگر اوّل من آمن را مرآت اوليّه فرموده اند و اين اذكار در رتبه ملكيّه ذكر می شود، و إلاّ از برای مرايا نه اوّلی بوده و نه آخری. و جميع اين مرايا به قولی خلق شده و خواهند شد، مادامي كه در ظلّ شجره فردانيّه مستقرّند انوار حقّ در آنها ظاهر بحيث لا يُری فيهنّ إلاّ الله، و بعد از انحراف مظاهر شيطانيّه بوده و خواهند بود. فو الّذی نفسی بيده كه اين شكايتی كه از جميع مرايا فرموده اند برهانی است عظيم اگر باشيد از شاعران.