Kitab-i-Badi/Persian496

و از اين گذشته مي نويسی كه مجلّدات كثيره در دست دارد. بعينه اين قول مثل اقوال معرضين نزد هر ظهور است كه افتخار به تأليفات و تصنيفات خود[۲۶۶]نموده و بر سلطان اسماء و صفات اعتراض نموده اند. اگر كتبْ نفسی را غنی مي نمود هرآينه كتب روی ارض در حين ظهور نقطه بيان - روح ما سواه فداه - ناس را غنی و مستغنی مي نمود. لا و الله، كلٌّ فقراء لدی باب غنائه و كلّ جهلاء لدی باب علمه و كلّ عجزاء عند ظهور قدرته و إنّه لهو الغنیّ بنفسه عمّا سواه و إنّه لهو المقتدر علی العالمين.